سنجش عوامل تاثیرگذار بر مشارکت کاربران فضا در محلات هدف

چکیده: جنبش « توسعه محله اي » در چارچوب « توسعه پايداري شهري »، محله ها و سلولهاي شهري را واحد برنامه ريزي خود قرار داده و در اين راستا عمدتاً بر ابعاد اجتماعي، ظرفيتهاي موجود در محله ها و سرمايه هاي اجتماعي تاکيد مي نمايد. نتيجه اين توجه شکل گيري رويکردهاي مختلف از جمله برنامه ريزي محله – مبنا، رويکرد دارايي – مبنا (که بازآفريني محله هاي شهري و توجه به ظرفيتها و سرمايه هاي اجتماعي در اين محله ها و واحدهاي شهري را محور توجه خود قرار داده است )، در عرصه برنامه ريزي شهري مي باشد. هدف از این پژوهش بررسی عوامل موثر بر مشارکت ساکنان در توسعه محله به عنوان متغير وابسته و ساير ظرفيتهاي سرمايه اجتماعي بعنوان متغيرهاي مستقل با استفاده از روش پيمايش است. جامعه آماري پژوهش را بر اساس فرمول ري و پارکر، 90 نفر از ساکنان محله هادي آباد شهر قزوين تشکيل میدهند. نتايج پژوهش حاکی از آن است که بين شاخصه هاي سرمايه اجتماعي و تمايل به مشارکت رابطه معناداري وجود دارد بطوریکه هرچه سرمايه اجتماعي در يک اجتماع محله‌اي بالاتر باشد میزان مشارکت ساکنان بيشتر و دست يابي به توسعه محله پايدار ميسرتر است.

Abstract: Within the framework of "urban sustainability development", the "Neighborhood Development" movement has made neighborhoods and urban cells its planning unit, and in this regard, it mainly emphasizes social dimensions, existing capacities in neighborhoods and social capital. The result of this attention is the formation of different approaches such as neighborhood-base planning, asset-base approach (which has focused on recreating urban neighborhoods and paying attention to social capacities and capital in these neighborhoods and urban units). It is an area of urban planning. The aim of this study was to investigate the factors affecting the participation of residents in neighborhood development as a dependent variable and other capacities of social capital as independent variables using the survey method. According to the Rey and Parker formula, the statistical population of the study consists of 90 residents of Hadiabad neighborhood of Qazvin city. The results show that there is a significant relationship between social capital characteristics and willingness to participate, so that the higher the social capital in a neighborhood community, the greater the participation of residents and achieving sustainable neighborhood development.