مناسبت سنجی رهیافت نظری پویش مختلط به عنوان رهیافت جایگزین در برنامه ریزی شهرها

چکیده: استراتژی مورد استفاده در برنامه ریزی شهری تاثیر مستقیمی بر کارایی طرح و دستیابی هرچه بیشتر به اهداف دارد و اگر عدم کفایت برنامه‌هاي ‌شهري به دلیل انتخاب نادرست رهیافت در مرحله تصمیم سازی باشد، با وجود دقت کافی در مراحل اجرای طرح، ناگزیر به تغییر رویکرد برای رسیدن به کارایی لازم هستیم. تحقق پذیری پائین برنامههای شهری مبتنی بر رهیافتهای سنتی جامع و روی آوردن تصمیم گیرندگان به رهیافت عملیاتی اندک افزا ضرورت سنجش دیدگاههای نظری برنامه ریزی با نیت رفع نقایص این دو رهیافت را آشکار ساخته است. به عقیده بسیاری از صاحب نظران مبنــی بــر کامل نبودن هیچ ‌یک از رهیافت‌های برنامه‌ریزی به‌ تنهایی، در دنیــای واقعی بیشتر از ترکیب شیوه‌های مختلف برنامه‌ریزی، شــامل عناصری از برنامه‌ریزی جامــع_عقلانی، اندک افزا و وکالتی استفاده می‌شود تا تنها یک شیوه. اختلاط متوازن میان رهیافت اندک افزا و عقل گرا حاصلی به نام پویش مختلط دارد، اختلاطی که در حیقت مصالحه‌ای بین دو رویکرد قبلی است که با ترکیب عناصری از آن دو رهیافت در پی همپوشانی نقایص است. در این پژوهش با بهره جویی از شیوه توصیفی تحلیلی و هدف آشکار ساختن ضرورت بازنگری در رهیافت های پیشین و همچنین پاسخ به مناسبت رهیافت پویش مختلط به عنوان رهیافتی جایگزین برای برنامه ریزی توسعه شهرها به شرح ابعاد مختلف این رویکردها پرداخته شده است. در انتها بررسی الزامات و امکانات اجرای صحیح رهیافت پویش مختلط، گویای مناسبت این رهیافت جهت جایگزینی و استفاده در برنامه ریزی شهرهاست.

Abstract: The strategy used in urban planning has a direct impact on the efficiency of the project and achieving more goals, and if the insufficiency of urban programs is due to incorrect choice of approach in the decision-making stage, despite sufficient accuracy in the project implementation, it is necessary to change the approach to We need to be efficient. The low feasibility of urban programs based on comprehensive traditional approaches and the decision-makers' approach to the operational approach have gradually revealed the need to measure the theoretical perspectives of planning with the intention of addressing the shortcomings of these two approaches. Many experts believe that in the absence of any one-size-fits-all approach to planning alone, in the real world, more than just a combination of different ways of planning, elements of rational, incremental, and advocacy planning are used. A balanced mix between a shrewd and rationalist approach is the result of a mixture called mixed scrolling, which is essentially a compromise between the two previous approaches that combines elements of those two approaches to overlap. In this study, using the descriptive-analytical method and the purpose of revealing the need to review the previous approaches and also the response to the mixed dynamics approach as an alternative approach to urban development planning, the various dimensions of these approaches are described. Finally, examining the requirements and facilities for the correct implementation of the mixed scanning approach, indicates the appropriateness of this approach to replace and use in urban planning.