معماري معاصر ايران و مسئله جهاني شدن (بررسي علل ناكامي معماري معـاصر ايران از دستيابي به معماري جهـاني)

چکیده: دنيای معاصر، به‌ واسطه رسوخ وسايل ارتباطی نوين، هويت معين خود را دائماً در حال تغيير معیار، تحول و بحران میبیند. دیدگاه جهانی در مورد تغییر ماهیت معماری مدرن، بینش‌های اساسی را در مورد موضوعاتی از قبیل تأثیر فناوری بر معماری مبتنی بر روابط میان سنت و بدعت، ارائه می‌کند. در این میان، با وقوع انقلاب صنعتى، شيوه توليد تکنولوژیک جديدى قدم به عرصه وجود مینهد؛ كه متكى بر ماشين است. بدين ترتيب، سرمايه به عنوان يك عامل مهم توليد، رخ مینماید و جریانهای دیگری در توسعه، پدیدار میشوند؛ که نظریهپردازیهای جدید را در عصر پسانوسازی و جهانیشدن رقم زدهاند. یافتههای پژوهش نشان میدهد که جهانیشدن یا سنتیماندن، نتیجه چالش ميان سنت و تجدد در بستر فرهنگ جهانی است و دستیابی به آن، متأثر از صنعت، سرمـایه، تکنولوژی و رقابت میباشد. این پژوهش بر آن است تا با روش کیفی و در قـالبی تاریخی، به ریشهیابی مسئله عقبماندگی معماری معاصر ایران از معماری جهـانی و فـرایند جهـانیشدن، بپـردازد. به نظر میرسد ریشه بسیاری از ناکامیها، در فهم شرایط موجود معماری و توانایی شناخت گفتمانهاي تاریخی نهفته است.

Abstract: The contemporary world, due to the penetration of new means of communication, sees its own identity constantly changing its criteria, transformation and crisis. A global perspective on the changing nature of modern architecture provides fundamental insights into issues such as the impact of technology on architecture based on the relationship between tradition and innovation. In the meantime, with the occurrence of the industrial revolution, a new technological production method is emerging; which relies on the Machinism. In this way, capital occurs as an important factor of production and other currents in development emerge; which have established new theorizations in the postmodernism era and globalization. The findings of the research show that Globalization or tradition is the result of tradition and modernity challenge in the context of global culture and its achievement is affected by Industry, Capital, Technology and Competition. This research aims to find the roots of Iran contemporary architecture backwardness problem from world architecture and the process of globalization with a qualitative method and in a historical format. It seems that the root of many failures lies in the understanding of the existing conditions of architecture and the ability to recognize historical discourses.